De vernieling van de Onze Lieve Vrouwe Kerk te Antwerpen
Deze cursus is een herhaling van de gelijknamige cursus uit het voorjaar van 2019.
Sinds de beroemde grotschilderingen van Lascaux, zo’n 15000 jaar geleden, maken mensen beelden van zichzelf en van de wereld. De goden hoorden altijd bij die wereld, en werden dus evengoed verbeeld. De religieuze tradities die de huidige westerse cultuur mee hebben bepaald, de monotheïstische godsdiensten, hebben vanaf hun ontstaan afscheid genomen van de goden en een heel andere God geïntroduceerd. Hun God trekt uit de wereld weg, wordt onzichtbaar en onkenbaar. Deze mysterieuze godsfiguur kan niet langer verbeeld worden, want beelden schenden zijn goddelijke andersheid. Vandaar dat bijvoorbeeld de joodse Thora, de christelijke Reformatie en de Hadith in de islam een beeldverbod uitvaardigen. Maar juist doordat God niet kan worden verbeeld, fascineert hij de mensen alleen maar meer: hoe zou God eruit zien? Waarom mogen we geen beelden van God maken? Als God buiten onze wereld staat, dan hebben we toch niets anders dan beelden? Vooral het christendom heeft dan ook een overvloed aan goddelijke beelden met zich meegebracht.
In deze zesdelige serie volgen we de geschiedenis van deze intrigerende dubbelzinnigheid in jodendom, christendom en islam: hoe strenger het beeldverbod, hoe sterker de verbeelding. We zullen ontdekken dat we ook in onze tijd niet van die dubbelzinnigheid af zijn.
