Geschiedenis van de Klassieke Muziek (te Nijmegen)

In deze eerste cursus komt de muziek van antieke Cultuurvolken tot klinken. Allereerst beelden en klanken uit Mesopotamië (Soemeriërs, Akkadiërs, Assyriërs en Phoeniciërs). Vervolgens behandelen we de muziek van het ‘oude’ Egypte, met een ware explosie aan instrumenten. Muziek kreeg dan ook verschillende functies (zorgen vergeten, plezier maken, dansen en de goden eren). Uiteindelijk viel deze cultuur echter ten prooi aan de Grieken en Romeinen. Muziek speelde bij de oude Grieken een belangrijke sociale rol. Het is duidelijk geworden hoe zij muziek speelden (op slag-, snaar- en blaasinstrumenten), hoe het klonk en welke functie het had in de maatschappij. Muziek bij de Etrusken en later in het oude Rome was een mengelmoes van verschillende invloeden. Na de val van het West-Romeinse Rijk ontstond het eenstemmige Gregoriaans, dat zich vanaf 700 n. Chr. over de kerken van Europa verspreidde. Hierna volgde de muziek van troubadours en trouvères in Frankrijk, de Minnesänger en Meistersinger in Duitsland en de barden en minstrelen in Engeland, Schotland, Wales en Ierland. De cursus eindigt met de meerstemmige muziek van de Middeleeuwen, met aandacht voor de Ars antiqua (de School van de Notre-Dame in Parijs), de daarop volgende Ars nova en in de late Middeleeuwen focus op de (doorgaans onbekende) werken van vrouwelijke componisten!