Hannah Arendt en de Banaliteit van het Kwaad

Wat is het kwade, waardoor ontstaat het en hoe kunnen we het goed tegemoet treden? In onder meer Eichmann in Jerusalem – A Report on the Banality of Evil van Hannah Arendt zoeken we naar antwoorden.

Banality of Evil

Het boek dat in 1963 verscheen en waarmee Arendt wereldberoemd werd, was een verslag van het proces tegen Nazi-kopstuk Eichman. De ondertitel van het boek A Report on the Banality of Evil was een verwijzing naar de houding van Eichmann, die beweerde slechts zijn werk te hebben gedaan. Het was deze ondertitel dat een begrip werd bij politieke theoretici en filosofen, én bij het gewone publiek.

Remko van Broekhoven bespreekt in acht colleges het boek van Arendt in de context van haar leven en haar overige werk. Verder wordt haar boek vergeleken met studies van schrijvers Abel Herzberg en Harry Mulisch die ook het proces tegen Eichmann bijwoonden. Tot slot worden er verbanden gelegd met latere studies en situaties. Denk bijvoorbeeld aan het Prison Experiment van Philip Zimbardo en aan ervaringen met het alledaagse of absolute kwaad in Rwanda en het Midden-Oosten. Kunnen we met denken het goed(e) doen?