Alle gletsjers op Aarde bevatten voldoende ijs om wereldwijd de zeespiegel met tientallen meters te laten stijgen. Momenteel smelten overal ter wereld de gletsjers snel, waardoor de zeespiegel ook daadwerkelijk stijgt, met ongeveer vier cm per decennium. Ook de grote ijskappen van Groenland en Antarctica, waarin het meeste ijs ligt opgeslagen en waarvan tot ongeveer 2005 werd gedacht dat ze ‘too big to fail’ waren, dragen inmiddels significant bij aan de huidige stijging van de zeespiegel. Dit is zorgwekkend, omdat deze ijskappen met afstand het meeste (>99%) ijs bevatten. Deze veranderingen zullen naar verwachting een grote rol gaan spelen in de leefomgeving van toekomstige generaties. In deze lezing gaan we in op prangende vragen die deze ontwikkelingen oproepen: wat voor invloed heeft de recente opwarming op het smelten van de ijskappen en de versnelling van de zeespiegelstijging? Hoe zal zich dit in de toekomst ontwikkelen, en biedt het klimaatakkoord van Parijs wel voldoende soelaas? Wat moeten we doen om de onzekerheden in onze voorspellingen van zeespiegelstijging te verkleinen? En moeten we ons zelfs gaan voorbereiden op een gecontroleerde terugtrekking, waarin we een groot deel van Nederland teruggeven aan de zee?
Desgewenst ter voorbereiding een artikel uit het Nederland Tijdschrift voor Natuurkunde: Van den Broeke, M. R., 2022: ‘Spiegeltje, spiegeltje…’, Nederlands Tijdschrift voor Natuurkunde, juli 2022
