‘Moderne’ componisten en muzikale parels

De drukte en stress van het moderne stadsleven horen we terug in de muziek van de 20ste eeuw. Wat zijn de belangrijkste kenmerken, hoe klonk dat en wie waren de belangrijkste ‘moderne’ componisten? Ontdek het in het vijfde deel van de leergang ‘Geschiedenis van de klassieke muziek’.

Nieuwe muziektheorieën

Er ontwikkelt zich een grotere en complexere rol voor ritme. Waar in de romantiek de viool met z’n hartstochtelijke geluid centraal stond, krijgen in de 20ste eeuw percussie en blazers meer aandacht. De muziek keert zich weer af van de emotie en heeft steeds vaker een mathematische basis waarbij allerlei nieuwe muziektheorieën worden ontwikkeld. De meest beruchte nieuwe muziektheorie is de ‘atonale’ twaalftoonstechniek van Arnold Schönberg en de Tweede Weense School. Atonale muziek is de typisch moderne zoektocht naar een nieuwe ordening nadat de traditionele ordening z’n betekenis had verloren.

In de achtdelige cursus besteed Joop van Velzen ook aandacht aan de musique concrète en de rol van toeval in de muziek. Zo worden alledaagse geluiden verwerkt in geluidscollages. Tot slot eindigt de cursus met een overzicht van de belangrijkste ‘moderne’ componisten uit de verschillende werelddelen, met van tijd tot tijd indrukwekkende muzikale parels van zowel componisten als componistes.