Vier steden, twee werelden

De Verenigde Staten van Amerika en Europa: twee werelddelen, werelden van verschil… en overeenkomst. Aan de hand van vier grote steden in de negentiende en eenentwintigste eeuw verbeeldt en vergelijkt deze korte cursus ruimtelijke ontwikkelingen met elkaar. Wat gebeurde er met de armen en rijken in de stad? Wat beoogden de machthebbers met hun stedelijke plannen? Viel er überhaupt wat te sturen? Welke invloed hebben rampen op de stadsontwikkeling? Chicago werd in de negentiende eeuw door de economische expansie en massale toevloed van migranten de snelst groeiende stad ter wereld. Parijs barstte tegelijkertijd uit zijn voegen door industrialisatie, armoede en miserabele woonomstandigheden. Terwijl in Chicago nauwelijks aan ruimtelijk beleid werd gedaan, werd Parijs grondig planmatig verbouwd. Ruim een eeuw later zorgde de aanval op het World Trade Center (9/11) in New York voor actief ruimtelijk beleid. De bewoners die eertijds de stad ontvluchtten naar de buitenwijken zoeken de stad weer op. In Amsterdam kondigde zich terzelfdertijd een tsunami van toeristen aan. Ook deze stad bouwt zijn voormalige havens en bedrijventerreinen vol met nieuwe woningen. Steden veranderen voortdurend, organisch of planmatig. Hoe groot de verschillen ook zijn tussen Amerika en Europa, een aantal stedelijke ontwikkelingen lijken op elkaar.