Ik gun dat iedereen!

Cursist Carla schrijft, desgevraagd, in een persoonlijk verhaal wat Hoger Onderwijs voor Ouderen voor haar betekent…

Nadat ik de volle last van een werkzaam leven had ervaren, kwam de belangstelling terug voor al die onderwerpen die ik vroeger zo interessant gevonden had, maar waar ik in de afgelopen 25 jaar niet aan toegekomen was. Er was genoeg te lezen op het werk, dossiers vol, kranten vol, maar de werkdruk maakte dat ik nooit aan een ander onderwerp of een boek toekwam.

Toen ik 56 was veranderde dat. De interesse kwam terug. In de geschiedenis van Nederland, die van de staten rondom Rusland. Wat was er in het verleden gebeurd, en hoe zag de politieke situatie er nu uit? Hoe functioneert mijn brein, en wat zijn die ziekten waar we mee worden geconfronteerd? Muziekkennis, lang verwaarloosd na een tijdlang pianospelen. Kunstgeschiedenis maar ook kennis van de wereld in natuurwetenschappelijke zin. Wat is corona, en hoe werkt dat op mij in?

Krachten op de aardkorst –
Marcel van Schoor

Nieuwsgierigheid naast tijdgebrek. De HOVO’s, die op verschillende plekken in ons land bestaan losten het voor me op. In Amsterdam, Utrecht c.s., Noord-Nederland vond ik alle cursussen die ik zocht. Teveel eigenlijk. In Hovo Utrecht vond ik jarenlang kennis over allerlei landen, zoals Oost-Azie, de Balkan en Duitsland, soms met excursie. Kennis van de aardkorst, de biotechnologie vond ik er. Boeiend! Politieke geschiedenis: in zo’n 8 colleges was ik helemaal bijgepraat, en dan blijf je het vanzelf volgen.
Al jaren lang zijn de Hovo-cursussen van ca.2 uur, met zijn brede aanbod voor mij een must, om mijn intellect en maatschappelijk gevoel op peil te houden. Ik gun dat iedereen!

Carla